Let’s & Go!! นักซิ่งสายฟ้า [ย้อนรอยวัยเด็ก]

Let’s & Go !! นักซิ่งสายฟ้า

เชื่อเหลือเกินว่าหนุ่มๆวัยกลางคนทั้งหลายคงปฏิเสธความแก่ของตัวเองไม่ได้ แต่สิ่งที่ติดตัวมาคู่กับความแก่ก็ยังคงทำให้ชีวิตวัยทำงานที่โหดร้าย ทนเจ้านายบ่น วิ่งแข่งกันสแกนนิ้วให้ทันเวลา หรือแม้กระทั่งโดนเพื่อนโต๊ะข้างๆนินทา ฯลฯ ได้มีรอยยิ้มเป็นพลังใจให้ตัวเองบ้าง ขอเรียกมันว่า “ความทรงจำวัยเด็ก” ก็แล้วกัน และมีหลายสิ่งเลยก็ว่าได้ ที่ทำให้ยิ้มร่าทุกครั้งที่นึกถึง หนึ่งในนั้นมันชื่อว่า Tamiya และการ์ตูนเรื่อง Let’s & Go !! นักซิ่งสายฟ้า

ย้อนกลับไปนานพอสมควรสำหรับแอดต้องบอกไว้เลยว่าแทบจะไม่มีเด็กคนไหนในประเทศที่จะไม่ตื่นมารอดูช่อง 9 การ์ตูนในเช้าวันเสาร์ และเราจะรีบกินข้าว ทำการบ้าน อาบน้ำ เพื่อจะได้ฟังเสียงสุดคลาสสิคจากพระเอกของเรื่อง…

“บินไปเลยแม็กนั่ม!!” ประโยคนี้ที่ใครหลายคนคุ้นหูมาจนถึงทุกวันนี้  เรียกว่าเป็น 1 ในปรากฏการณ์ยุคสมัยนั้นก็ว่าได้

พราะนอกจากเราจะตั้งหน้าตั้งตาดูการ์ตูนแล้ว มันดันมีแผ่นเกมออกมาให้เล่นด้วยนี่สิในเครื่อง Play Station 1 ซึ่งนอกเหนือจากระบบตัวละครที่ขนมาและถอดแบบมาจากในการ์ตูนทุกตัวแล้ว ตัวเกมยังอนุญาตให้เราได้แต่งรถของตัวเองด้วยเช่นกัน (ในเกมมีตัวละครจากการ์ตูนทั้ง2ภาคมาแจมด้วยกัน) ทั้งล้อ มอเตอร์ เฟือง บอดี้ ฯลฯ ปรับแต่งได้แม้กระทั่งถ่านที่ใส่รถ ไม่ติดงอมแงมก็ให้มันรู้ไปสิ

และแน่นอนว่าเหตุผลเพียงเท่านั้นมันไม่เพียงพอที่จะสร้างปรากฏการณ์ได้หรอก แต่ที่มันเป็นปรากฏการณ์ได้นั้นเพราะมันกลายเป็นรถแข่ง “ของจริง ที่เป็นของเล่น”  ฟังแล้วงงล่ะสิ ผมก็งง 55555+  เอาเป็นว่ามันคือของเล่นนั่นแหละ เป็นรถแข่งจิ๋วที่ถอดแบบมาจากการ์ตูนที่ชื่นชอบและเกมที่โดนใจของใครหลายๆคน จนทำให้เกิดสิ่งที่ชื่อว่า “Tamiya” ขึ้นมาพร้อมๆกับของก็อปปี้สำหรับผู้ทุนทรัพย์จางสามารถเข้าถึงได้ทุกหย่อมหญ้า

บ้างก็ซื้อรางแข่งเป็นของตัวเองในห้องนอน บางคนจัดรางใหญ่ตั้งไว้กลางบ้านหรือไม่ก็เอามาต่อไว้หน้าบ้านเวลาต้อนรับการมาเยือนของเพื่อนฝูง  สำหรับคนหัวใสกว่านั้นนี่ตั้งตัวเป็นเจ้าภาพจัดแข่งเก็บค่าสมัครเป็นเรื่องเป็นราวเลย  และยิ่งไปกว่านั้นภายในศูนย์การค้าหรือห้างสรรพสินค้าหลายๆที่มีการจัดแข่งทัวร์นาเมนต์ใหญ่ชิงเงินรางวัลหรือถ้วยกันไปเลยด้วย

แต่จริงๆแล้วสำหรับผมเองนั้นเรื่องสนามแข่งมันคือเรื่องรอง เพราะเรื่องที่อมยิ้มได้จริงๆมันคือความจริงจังของเด็กๆในยุคสมัยนั้นต่างหาก ว่ากันว่าใครไม่มีกล่องแดงใบนั้นที่บรรจุด้วยไขควง น๊อต ถ่านชาร์จ ล้อ โรลเลอร์ ฯลฯ แล้วนั้น เปรียบเทียบก็เหมือนคุณสาวๆที่ไม่มีกระเป๋าPradaถือนั่นแหละ ไหนจะเรื่องเลียนแบบการ์ตูนอีก ทั้งในเรื่องการปล่อยรถวิ่งอย่างอิสระและตะโกนสั่งให้รถทำอะไรก็ได้ (ซึ่งมันก็วิ่งลงคลองบ้าง โดนหมาไล่งับบ้าง) หรือแม้กระทั่งสั่งให้รถใช้ท่าไม้ตาย

1ในทีมงาน Dude it’s Time เคยใช้ท่าไม้ตายรถหมุน แล้วปรากฏว่ารถหลุดมือหล่นกลางถนนแถวบ้าน พวกนั่งประกอบรถตัวเองกลางถนนทั้งแบบนั้นอ่ะ ก็วัดระดับความรักที่มีต่อของเล่นชิ้นนั้นเอาแล้วกันครับ แอดกล้าพูดว่าสำหรับเด็กวัยนั้นมันยิ่งกว่าชีวิตจิตใจซะอีก

กล้าพูดว่านี่เป็นเพียงส่วนหนึ่งในความประทับใจเกี่ยวกับเรื่องนี้นะครับ ยังไม่นับเรื่องประสบการณ์แข่งครั้งแรก หรือรถแรงจนวิ่งชนรถเพื่อนกระจายแบบในการ์ตูน หรือเรื่องอื่นๆอีกเยอะ แต่ถึงแม้เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน พวกเราจะแก่ขึ้นไปอีกสักกี่ปี เด็กประถมปลายเหล่านั้นที่เคยเล่นด้วยกัน ตั้งกลุ่มตั้งทีมเลียนแบบการ์ตูนกัน ก็จะยังคงเป็นภาพความสุขภาพเดิมแบบนั้น ไม่มีทางเก่าหรือแก่ตามสังขารไปได้เลย แล้วคุณล่ะ ? เคยเป็นนักซิ่งสายฟ้ากันหรือเปล่า ? บอกพวกเราได้นะ เพราะพวกเราอยากเป็นเพื่อนกับคุณ

ขอบคุณนะ Retsu Seiba, Go Seiba และเพื่อนๆใน Let’s & Go!! นักซิ่งสายฟ้า ที่ทำให้วัยเด็กของพวกเรามหัศจรรย์ที่สุด

Loading